22Aug
Για περίπου τρεις δεκαετίες, ιατρικά ρομπότ έχουν βοηθήσει χειρουργούς στο χειρουργείο. Παρέχουν σταθερό χέρι και μπορούν να κάνουν μικροσκοπικές τομές με ακριβή ακρίβεια. Καθώς όμως βελτιώνεται η ρομποτική, έχει προκύψει ένα νέο ερώτημα: Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται τα αυτόνομα ρομπότ; Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) εγκρίνει ιατρικές συσκευές, ενώ οι ιατρικές εταιρείες παρακολουθούν τους γιατρούς. Ένα ρομπότ που μπορεί να λειτουργήσει μόνο του πέφτει κάπου στη μέση. Να βοηθήσω, Επιστήμη Ρομποτικής έχει παρήγαγε μια κλίμακα για τη βαθμολόγηση της αυτονομίας στη χειρουργική με τη βοήθεια ρομπότ. Εάν εγκριθεί, θα μπορούσε να βοηθήσει τις ρυθμιστικές αρχές να αποφασίσουν πότε και πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι μηχανές όπως οι άνθρωποι.
Το σύστημα κυμαίνεται από το επίπεδο μηδέν έως το επίπεδο πέντε. Το χαμηλότερο περιγράφει τηλεχειριζόμενα ρομπότ που δεν έχουν αυτόνομες ικανότητες. Στη συνέχεια ανεβαίνει στο πρώτο επίπεδο, όπου ένα ρομπότ μπορεί να παρέχει κάποια «μηχανική καθοδήγηση», ενώ ένας άνθρωπος έχει «συνεχή Το επίπεδο δύο περιγράφει ένα ρομπότ που μπορεί να χειριστεί μικρές εργασίες μόνο του, που επιλέγονται και ξεκινούν από έναν χειριστής. Το τρίτο επίπεδο επιτρέπει στο ρομπότ να δημιουργήσει «στρατηγικές», τις οποίες πρέπει πρώτα να εγκρίνει ένας άνθρωπος. Το επίπεδο τέσσερα σημαίνει ότι το ρομπότ μπορεί να εκτελεί αποφάσεις μόνο του, αλλά με την επίβλεψη ειδικευμένου γιατρού, ενώ το επίπεδο πέντε παρέχει πλήρη αυτονομία.
Επιστήμη Ρομποτικής δεν προσποιείται ότι έχει όλες τις απαντήσεις. Λέει ότι η επικάλυψη μεταξύ του FDA και των ιατρικών ενώσεων είναι «προκλητική» και θα απαιτήσει «ενορχηστρωμένη προσπάθεια» από όλα τα μέρη. Το ερευνητικό περιοδικό ανησυχεί επίσης για την επίδραση που θα έχουν τα αυτόνομα ρομπότ στις ανθρώπινες χειρουργικές δεξιότητες. Εάν ένα μηχάνημα γίνει η κυρίαρχη επιλογή, είναι πιθανό οι πιο παραδοσιακές τεχνικές -- αυτές που αφορούν τα χέρια ενός γιατρού -- να χαθούν ή τουλάχιστον να υποβαθμιστούν στα μαθήματα κατάρτισης. Όπως και με τα αυτόνομα αυτοκίνητα, υπάρχει επίσης θέμα εμπιστοσύνης. Ένα μηχάνημα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό, αλλά τι συμβαίνει όταν χρειάζεται να κάνει μια σκληρή, ηθικά θολή κλήση; Ποιος φταίει εάν κάποιος ασθενής ή μέλος της οικογένειας διαφωνεί με την απόφαση;