6Sep
Σε αυτή τη στήλη έχω μιλήσει για το τι κάνει οι συντεχνίες επιδρομών στο σύνολό τους διαλύονται, αλλά όχι αυτό που κάνει τα άτομα να αποφασίζουν ότι η επιδρομή δεν είναι για αυτούς. Έχοντας δει πολλές συντεχνίες να περνούν μαζικά από αυτή τη διαδικασία πρόσφατα, και να χωρίσουν ως αποτέλεσμα, εδώ είναι ένα άποψη για την επιδρομή και πότε είναι ώρα να σταματήσετε ή να προχωρήσετε, με βάση την προσωπική εμπειρία σε ένα ευρωπαϊκό PvE συντεχνία.
Ως μακροχρόνιος επιδρομέας που μένει σε μια συντεχνία, τείνει να προσελκύει την ευθύνη. Οι ικανοί άνθρωποι, ή όσοι έχουν χρόνο και την προθυμία να βοηθήσουν, έλκονται προς την κορυφή – αυτοί που μπορούν να παίξουν η τάξη καθώς και το multitask γίνονται ηγέτες επιδρομών, ενώ άλλοι μπορεί να βοηθήσουν με τις εναλλαγές, το DKP, την καταγραφή ή τη συντεχνία τράπεζα.
Ωστόσο, οι άνθρωποι φεύγουν με την πάροδο του χρόνου για διάφορους λόγους και η ομάδα των αξιωματικών διατρέχει υψηλό κίνδυνο να καούν τα μέλη καθώς οι ευθύνες πέρα από την επιδρομή επιβαρύνουν τον άχαρο φόρο τους. Χωρίς να βρεθούν επαρκείς αντικαταστάτες, ή με νέους αξιωματικούς που αναβάλλουν στους ανώτερους τους και επομένως δεν μειώνοντας καθόλου τον φόρτο εργασίας, είναι εύκολο για τις φροντίδες και τα δεινά της συντεχνίας να στηρίζονται σε ένα ή δύο ζευγάρια ώμους. Όλη η ηγεσία και η διοίκηση της επιδρομής καταλήγουν να αναπαύονται με μερικούς ανθρώπους που ταλαιπωρούνται όλο και περισσότερο με την κατάσταση.
Όταν φτάσετε στο σημείο που εσείς, ως αξιωματικός, δεν έχετε καμία επιθυμία να συνδεθείτε λόγω των επικείμενων πονοκεφάλων που θα προσγειωθούν στα πόδια σας. όταν παρακολουθείτε το ρολόι κατά τη διάρκεια επιδρομών. Όταν, ειλικρινά, η επιδρομή γίνεται ισοδύναμη με μια κακή δουλειά που ανυπομονείς να την παρατήσεις – τότε δεν είναι περίεργο που γίνεται δύσκολο να παρακινήσεις και άλλους σε δύσκολες περιόδους. Γιατί όμως αυτή η φορά είναι ιδιαίτερα δύσκολη;
Οι απαιτήσεις του Sunwell έχουν επηρεάσει πολλές συντεχνίες
Με την έλευση του καλοκαιριού, ακόμη περισσότεροι επιδρομείς τα παράτησαν εντελώς ή έκαναν διαλείμματα, ώστε να μπορούν να πάνε διακοπές ή να συνεχίσουν με το RL. Αυτό συμβαίνει παντού, αλλά ορισμένες συντεχνίες ακρωτηριάζονται με την αποχώρηση βασικών παικτών, με αποτέλεσμα άλλοι να ακολουθούν επειδή το μέρος δεν είναι το ίδιο χωρίς αυτούς. Μετάβαση από την ομαλή απόδοση χωρίς σφάλματα στη σπάσιμο νέων προσλήψεων (που δεν είναι η ποιότητα που ελπίζατε, αλλά η ομάδα προσλήψεων στο PvE ειδικά έχει στεγνώσει επάνω) και το σκούπισμα όλη την ημέρα σε περιεχόμενο "αγρόκτημα" κάνει τους καλύτερους παίκτες απογοητευμένους και τους αναγκάζει να επαναξιολογήσουν ακριβώς γιατί ξοδεύουν το χρόνο τους με εσείς.
Έτσι, οι κορυφαίοι ερμηνευτές σας προχωρούν, στρατολογείτε περισσότερους (ή αρκεστείτε στη συρρίκνωση της δεξαμενής επιδρομέων που έχετε) και ο κύκλος συνεχίζεται – σκουπίσματα και απογοήτευση. Όλα αυτά συσσωρεύονται, κατηγορούνται στους αξιωματικούς και ως καλοί παίκτες, αρχίζουν να αναρωτιούνται γιατί ακόμα ενοχλούνται. Όταν οι άνθρωποι αρνούνται να ακούσουν. όταν οι άνθρωποι υπολειτουργούν αλλά δεν κάνουν τίποτα για να βελτιωθούν. όταν δεν μπορείς να κλωτσήσεις τους φτωχότερους παίκτες γιατί τότε δεν μπορείς να κάνεις επιδρομή – όταν εσύ ο ίδιος περνάς αμέτρητες ώρες έξω και κατά τη διάρκεια επιδρομών για να κυλήσουν όλα ομαλά, ωστόσο να ακούς μόνο γκρίνιες και τσούχτρες γιατί η επιδρομή δεν είναι τέλεια, ήρθε η ώρα να αναρωτηθείς αν μπορεί να γίνει και αν αξίζει τον κόπο σου να αντέχεις να είσαι σάκος για τους άλλους» λάθη.
Μερικές φορές το να κοιτάς πίσω αντί για μπροστά δεν είναι παραγωγικό
Και έτσι, μια διακλάδωση στο δρόμο. Οι αξιωματικοί φεύγουν. οι καλύτεροι παίκτες φεύγουν. Η συντεχνία απλά δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε, και όμως οι άνθρωποι γεννούν ψεύτικες ελπίδες θυμίζοντας ο ένας στον άλλο νίκες πίσω στο Naxxramas. Κοιτάζοντας το ρόστερ της συντεχνίας, συνειδητοποιείτε ότι μόνο ένας μικρός αριθμός της τρέχουσας δύναμης επιδρομής είδε αυτές τις νίκες. Με την ελπίδα να ακούγεται κούφια στα αυτιά σας, ήρθε η ώρα να προχωρήσετε;
Σε αυτήν την κατάσταση, οι περαιτέρω αποχωρήσεις βλάπτουν ακόμη περισσότερο τη συντεχνία, ειδικά αν είστε αξιωματικός. Η επιλογή σας είναι να προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους ότι μπορείτε να κρατήσετε τα πάντα μαζί, ότι η συντεχνία θα τα καταφέρει και ότι όλα θα πάνε καλά – ή να φύγετε, γνωρίζοντας ότι έχετε εργαστεί στα όριά σας προσπαθώντας να διορθώσετε πράγματα. Το να φύγεις δεν είναι εύκολο. Αφήνεις πίσω σου παίκτες με τους οποίους έχεις κάνει επιδρομές για μήνες ή χρόνια, ανθρώπους που βασίστηκαν σε σένα και που μπορεί να μην σε συγχωρήσουν ποτέ που εγκατέλειψες την «ώρα της ανάγκης». Αλλά από την άλλη, τι θα συμβεί αν οι περισσότεροι από τους παίκτες που πραγματικά σεβόσουν έχουν ήδη φύγει; Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι παίκτες που αξίζουν περισσότερα, αλλά καθώς αυτός ο αριθμός μειώνεται, είναι πιο εύκολο να φύγεις.
Μερικές φορές το φρέσκο αίμα είναι η απάντηση. Αφήστε τους κουρασμένους αξιωματικούς να πάνε και να μεταρρυθμιστούν με μια ισχυρότερη ομάδα διαχείρισης, σαφώς καθορισμένους ρόλους, ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν ό, τι χρειάζεται για να ξαναλειτουργήσει η συντεχνία. Ο ενθουσιασμός και η πίστη στη συντεχνία που φέρνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ πιο ισχυρός από το να αναγκάσεις κάποιον που δεν θέλει να είναι εκεί να «απομείνει» και να αναλάβει ακόμη περισσότερη δουλειά για να διορθώσει τα πράγματα. Μπορεί να περιλαμβάνει μερικά βήματα προς τα πίσω, αλλά τελικά παρέχει μια πιο σταθερή γείωση για την επέκταση.
Η άλλη εναλλακτική, που έχουμε δει ξανά και ξανά, είναι απλά να διαλύσουμε τη συντεχνία. Πηγαίνετε casual, κρατήστε την ετικέτα της συντεχνίας για νοσταλγία, αλλά αφήστε τους σοβαρούς επιδρομείς να βρουν νέα σπίτια. Ίσως να συγχωνευτεί με κάποιον άλλο, αλλά τελικά, να βγάλει τη συντεχνία από τη δυστυχία της και να δώσει στους ανθρώπους την ελευθερία να προχωρήσουν χωρίς ενοχές ή τύψεις. Εναπόκειται στη συντεχνία να αποφασίσει ποιο είναι το καλύτερο.
Ο συνδυασμός δυνάμεων θα μπορούσε να είναι μια επιλογή
Φυσικά, πολλές συντεχνίες δεν το περνούν αυτό και μερικές φορές είναι σαφές το γιατί. Ισχυρές, ισορροπημένες ομάδες αξιωματικών, επιδρομείς καλής ποιότητας που νοιάζονται για την πρόοδο και την απόδοση σε σχέση με τα λάφυρα, μια εισροή στρατολογημένων υψηλών επιδόσεων για να αντικαταστήσουν αυτούς που φυσικά φεύγουν. όλα αυτά μοιάζουν να κάνουν μια συντεχνία που διαρκεί. Έτσι, αν χτίζετε μια συντεχνία επιδρομών για το μέλλον, κάντε τα θεμέλιά σας γερά και μην στοιβάζετε τα πάντα σε ένα ή δύο άτομα που αναπόφευκτα θα καούν.
Και λοιπόν, ποιος προορισμός για έναν επιδρομέα στο τέλος του παιχνιδιού, έναν πρώην αξιωματικό, τον πρώην αρχηγό της επιδρομής και ένα αμιγώς σώμα σκυλιών; Για να απολαύσω για λίγο τη σιωπή και τη γαλήνη του πραγματικού κόσμου; Να ξαναγυρίσω με μια συντεχνία γεμάτη ομοϊδεάτες; Ή να μεταφερθείς κάπου αλλού και να απολαύσεις την απλότητα της αριστείας στην τάξη σου χωρίς να χρειαστεί να ασχοληθείς ούτε μια φορά με τις κραυγές του νηπιαγωγείου;
Το rerolling είναι δύσκολο, αλλά πολλοί άνθρωποι έχουν πετύχει με rerolls
Αυτό, από μόνο του, είναι ένα επιχείρημα για τις μεταφορές PvE σε PvP. Πάρα πολλοί παίκτες έχουν περάσει από παρόμοιες διαδικασίες με αυτό, εν μέρει λόγω της έλλειψης προσλήψεων PvE – και τώρα οι ίδιοι έχουν κολλήσει, εξαιρετικοί παίκτες με εξαιρετικό εξοπλισμό, αλλά δεν μπορούν να είναι οι καλύτεροι που μπορούν απλώς επειδή επιλέγουν λάθος τύπο διακομιστή για τρία χρόνια πριν. Με συντεχνίες όπως το Juggernaut να επαναλαμβάνονται εξ ολοκλήρου σε PvP, η κατάσταση γίνεται ακραία – μπορεί να υπάρχει ελπίδα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αλλά αν η Blizzard δεν αλλάξει γνώμη και δεν επιστρέψει σε μήνες άρνησης, όσοι από εμάς βρίσκονται στο PvE βασίλειο πρέπει να το τηρήσουμε. Οι επιλογές μας είναι να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της εύρεσης καλών προσλήψεων με μόνο ένα κλάσμα της βάσης παικτών να αντλήσουμε ή να τα παρατήσουμε και να επαναλάβουμε.
